سلام اقاي عرب زاده از نوشته هاي داخل وبلاگتون مشخص ميشه ادم پر دغدغه ايي هستيد اما اگر کسي سري به دانشگاه بيايد متوجه ميشود شماادم پاي کارنيستيد و هر زمان خطري شما را تهديد کند يا تحت فشار قرار بگيريد از هدفتون دست ميکشيد و حتي اگر ديگران هم از شما کمک خواهند دريغ خواهيد کرد.خواهش ميکنم کمي تفکر کنيد اولين جامعه ايي که بايد اصلاح شود دانشگاهست در ترم جديد بايد کفش هاي پولادين پوشيد زيرا با تشکل هاي مختلفي روبه رو خواهيم بود.خود را و دوستان ولايي و پر دغدغه ي خود را براي يک مبارزه ي فرهگي اماده کنيد. اميدوارم شما را در صف دانشجويان پردغدغه و با بصيرت ديدار کنم.

سلام !بابا کجايي آقاي دازاين دلمون تنگيده برات

خوش بحال خدا اين مدت درخدمتتون بودن اساسي(هرچند که خدمت از شماست) ميشه لطف کنيد تو يکي از پستاتون راههاي رسيدن به خدارو غير ازگوشه نشيني وانزوا وکشيدن يه ديوار حائل بين خودمون وديگران(همون جداکردن خودمون ازديگران)ومنفعل بودن رو بگيد؟؟؟

التماس دعا برادر اخوي..

سلام حاجي کاظم ما!
آمديم محض عروض ارادت خاصه!
سلام ما را به والد و والده محترم برسانيد.
حاجي گرفتاريم..سخت پيچ خورده ايم..دعايمان کن..
ياعلي