من خالي از عاطفه و خشم
خالي از خويشي و غربت
گيج و مبهوت بين بودن و نبودن

عشق آخرين همسفر من
مثل تو منو رها کرد
حالا دستام مونده و تنهايي من

اي دريغ از من
که بيخود مثل تو گم شدم تو ظلمت تن
اي دريغ از تو
که مثل عکس عشق هنوزم داد مي زني تو آينه من

واي گريه مون هيچ، خنده مون هيچ،
باخته و برنده مون هيچ
تنها آغوش تو مونده غير از اون هيچ
اي مثل من تک و تنها
دستامو بگير که عمر رفت
همه چيم تويي زمين و آسمون هيچ

در تو مي بينيم، همه بود و نبود
بيا پر کن منو اي خورشيد دل سرد

بي تو مي ميرم مثل قلب چراغ

نور تو بودي کي منو از تو جدا کرد