پرسشکده |
بسم الله سوژه امشب ( جمعه 18 رمضان المبارک ) برنامه ماه عسل جوانک حافظ قرآنی بود از پاکستان که البته به گفته خودش از 5 سالگی به ایران آمده بود . اینکه برنامه سطحی و مبتذلی مثل ماه عسل به سوژه حفظ قرآن بپردازد در نگاه اول هم اعجاب برانگیز است و هم خوشحال کننده هرچند این نگاه اول دیری نمی پاید و مشخص می شود متاسفانه و همانطور که از ماهیت اینگونه شوهای تلویزیونی بر می آید اینبار نیز سوژه ( هر چه میخواهد باشد ) جز دست آویزی برای جذب مخاطب چیز دیگری نیست و در این میان قرآن نیز به وسیله ی بازی مجری برنامه تبدیل می شود . ***** حفظ قرآن فی نفسه و برای فهم و تدبر بهتر در آیات کلام الله ارزشمند و گاهاً ضروری نیز هست اما سوء استفاده از قرآن و ابزار ساختن آن برای پرکردن وقت جنگ های شادی و تفریح و متعجب ساختن خلق الله با آن نه تنها ارزش نیست که ضد ارزش است ! اینکه بتوانیم قرآن را وارونه ، ضربدری !! و با سرعت بالا بخوانیم واجد کدام ارزش دینی ست ؟ کجای روایات معصومین و کلام اولیاء الله توصیه به برگزاری جشن های سخیفی (از آن دست که تصاویرش در میان پرده های ماه عسل نمایش داده شد )کرده است ؟ چرا وقتی خود این حافظ ضربدری قرآن هم نمیداند به چه علت اینطور قرآن را حفظ کرده است و حکمت اینگونه خواندن کلام الله چیست جز آنکه وسیله تفنن مشتی عوام الناس شده است ، ما ذوق مرگ می شویم و به به و چه چه می کنیم که ببینید اعجاز قرآن را ؟ وای بر ما اگر اعجاز این است ! و یعنی اگر تورات و انجیل و هر کتاب منزل و غیر آن را ( و حتی یک رمان مثلاً ! ) اینگونه حفظ شود آن وقت صاحب کتاب معجزه کرده است !؟ ***** البته پاسخ سوال های فوق به نظر حقیر روشن است ، و آنهم اینکه اساساً هر امری در نسبت با اینگونه برنامه ها ( اگر اجازه بدهید بگویم تلویزیون ) شکلی مبتذل ، سطحی ، عامه پسند و غفلت زا می یابد و قرآن و غیر آن نیز از این قاعده مستثنی نیست ! ساختمان رسانه ی مدرن پذیرای مفاهیم متعالی نیست و اگر هم بخواهد به امر مقدسی همچون قرآن عظیم بپردازد جز با تقلیل جوهر ملکوتی آن به سوژه ی تلویزیونی ( و در دیگر رسانه ها با تعابیر دیگر ) موفق به این امر نخواهد شد . همین ! ***** پ .ن : صدا و سیما امسال بدتر از همیشه به برنامه سازی برای ماه رمضان پرداخته است ! بدتر که می گویم هم از جهت تکنیک است و هم خصوصاً از باب محتوی ! گاهی آنقدر عصبانی می شوم که می خواهم تلویزیون را پرت کنم بیرون ! چی میشد صدا و سیما اصلاً کاری به دین نداشت و راه خودش را می رفت ؟ فکر نمیکنید اینطور پرداختن به دین از نپرداختن بسی بیشتر مفید باشد ؟ مخلص کلام : و علی الاسلام السلام وقتی تلویزیون چی ها متولی دین شوند ... و مگر نشده اند ... [ شنبه 90/5/29 ] [ 1:47 صبح ] [ دازاین ]
آخرین ساخته ی فریدون جیرانی بیش از آنکه بواسطه ی ارزش های هنری ، ساختار منسجم و محتوی قابل توجه خود مطرح شده باشد ، بدلیل حضور سازنده آن در مقام مجری – کارگردان برنامه هفت نظرات اهالی سینما و تماشاگران را به خود جلب نمود . قصه پریا ( که البته هنوز نگارنده به وجه تسمیه آن پی نبرده است ! ) به سفارش ستاد مبارزه با مواد مخدر و توسط رحمان سیفی آزاد و لیلا لاریجانی نگاشته شده است . طبعاً هنگامی که فیلمی با سفارش ستاد مبارزه با مواد مخدر ساخته شود می بایست هدف اولیه و اصلی آن تحذیر نسل جوان از افیون اعتیاد باشد اتفاقی که به هیچ وجه پس از تماشای فیلم دست نمی دهد، اگر قائل به اثر معکوس آن نباشیم که نگارنده اتفاقاً هست . در واقع قصه پریا با پایان تلخ خود و با دامن زدن به یاس ، ناامیدی ، بدبینی و پوچی در سراسر داستان مولفه هایی را تبلیغ می کند که اگر علت العلل شیوع اعتیاد نباشد از اصلی ترین آنهاست .
[ دوشنبه 90/5/10 ] [ 11:54 عصر ] [ دازاین ]
بسم الله سلام سینما با عبور از دروان صامت و افزوده شدن عنصر صدا و به طور مشخص دیالوگ به آن بسیاری از ارزشهای بصری خود را از دست داد . اتفاقی که در همان زمان نیز اعتراضاتی را در برخی اهالی سینما برانگیخت . ****** امشب بعد از مدتها یک اثر فوق العاده ی انمیشین رو تماشا کردم . درست حدس زدید ! Wall - E وال ای بدون شک یکی از بهترین دست آوردهای تاریخ سینماست . انمیشینی که در اوج دوران سینمای دالبی و 3بعدی و از این جنگولک بازی ها بدون استفاده ی قابل توجهی از دیالوگ و حتی صدا و با تکیه ی هوشمندانه بر جنبه های بصری فیلم که در حقیقت رکن و اساس ماهیت هنر - صنعت سینما نیز محسوب میشه تونسته به بهترین وجه هم سرگم کننده باشه و هم پیامشو انتقال بده . همه چیز در وال ای در اوج خودشو از فیلمنامه بگیرید تا سایر جنبه های فنی و صد البته پیامش که واجد نکات ظریف فلسفیه و تماشاشو برای بیننده ای که کمی هم به تفکر در هنگام مشاهده فیلم علاقه منده لذت بخش تر میکنه ! بیشتر از این قصد نوشتن ندارم چون هدفم نقد نیست در کل بسیار بسیار خرسند شدیم از دیدن WAll -E !!!
پ.ن : اینکه چرا بعد از گذشت حدوداً چهار سال از انتشار وال ای دیدمش و دارم راجع بهش چیزی مینویسم به عدم علامقم برای دیدن فیلمای روز برمیگرده و اینکه خب این انیمیشن تازه بدستم رسیده ! پ.ن 2 : این انیمیشن باشد قابل توجهه حضرات کارگردانای عزیز ایرانی که از فیلمنامه نویسی جز دیالوگ نویسی چیزی نمیدونن ! ( منظورم مطمئناً بعضیا مثل آقای کیمیایی یا بیضایی یا ... نیستا ! ) پ.ن 3 : یاعلی مددی [ جمعه 90/5/7 ] [ 8:1 صبح ] [ دازاین ]
بسم الله چقدر راه مانده است که نرفته ام ... چقدر خسته ام ... چقدر تنها ... چقدر گاهی سخت است آدم بودن ... بودن ... الهی عظم البلاء ... یا محمد یا علی ... ادرکنی ... [ شنبه 90/5/1 ] [ 1:52 صبح ] [ دازاین ]
|
|
[ طراحی : نایت اسکین ] [ Weblog Themes By : night skin ] |