پرسشکده |
بسم الله البصیر سلام ... هیچ وقت شده است با خودتان فکر کنید چرا مثلا در بحث های دانشجویی ، خانوادگی و ... نه تنها بحث به نتیجه ی معینی نمی رسد که گاه باعث ایجاد اختلاف در بین افراد میشود ؟ چرا اصولا افراد بعد از مدتی دیگر در نظرات و عقاید خودشان تغییری ایجاد نمیکنند ؟ چرا شما به یک نوجوان بسیار راحت تر میتوانید مطلبی را بقبولانید تا به یک فرد میانسال ؟ فکر میکنید چون آن نوجوان نسبت به فرد میانسال جاهل تر است ؟ من علت این معضل را که هم باعث ایجاد کدورت در بین افراد و هم مسدود کننده راه پیشرفت است در یک چیز میدانم : ما در دو طف میز نشسته ایم ! قبل از اینکه منتظر جواب دیگران شویم مسئله را پیش خودمان حل کرده ایم . اصلا به تغییر خود فکر میکنیم ؟ پس از پرسیدن فراوان چه سودی عاید میشود وقتی ما قبل از شنیدن ، موضعمان را نسبت به موضوع معلوم کرده ایم . اشتباه نکنید منظور من نداشتن جهت گیری فکری و نظری نیست بلکه منظور من ایجاد ظرفیت ذهنی برای تغییر جهت است . البته ناگفته نماند که این تغییر نباید دفعتا باشد که این خود آفتیست دیگر و بیماری انسانهای دمدمی مزاج و باری به هر جهت است که با وزش باد جهت آنها هم تغییر میکند . هرگاه فردی لب به سخن گشود نه آنچنان مجذوب او شویم که اگر به مقدسات و حقایق هم توهین کرد حرف او را به اسم روشنفکری و آزاد اندیشی بپذیریم و نه آنچنان سخت سر و دگم اندیش باشیم که هرکه هرچه گفت ما آن کنیم که خودمان می خواهیم . پرسش آخر اینکه راه تشخیص مرز بین حق و باطل چیست ؟ و ما کی و چگونه باید نظرمان را نسبت امری تغییر دهیم ؟ به این مطلب در یادداشت بعدی می پردازم ... والسلام علی من التبع الهدی [ پنج شنبه 87/6/21 ] [ 2:32 صبح ] [ دازاین ]
|
|
[ طراحی : نایت اسکین ] [ Weblog Themes By : night skin ] |